Pencerede oturmuş düşünüyordum, şimdi bir gemi gelip bütün bu kadınları içine alsa ve uzaklaşsa, bu kadınlar kaptana ve tayfalara nereye gittiklerini sormazlardı. Sanki yaşamış oldukları ve daha yaşayacakları hayatı çoktan dörde katlamışlardı ve bu hayatın üstünde oturuyorlardı. Ya da hayatlarını kocaman bir karpuz gibi ellerinde taşıyorlar ve öbür insanların bunu görüp bu karpuzları taşımanın kendileri için ne kadar zor olduğunu anlamalarını istiyorlardı.
Şairler bu yalan dünyanın ateşiyle öbür insanlardan daha çok yananlardır.
Sayfa 74
İstanbul’daki insanlar, duvarlara seve seve asılan basılmış fotoğraflardı, Anadolu’daki insanlar ise, tozun toprağın içinde bırakılıp unutulan negatifler…
"Birisi ölürse, sanki senin göğsüne bir taş oturur da bir daha kalkmaz. Sevdiğin bir insan, ruhunu Allah'ın ellerine teslim edip ölürse, senin içinde kırk mum yanar. Ölüyü gömdükten sonra, içinde her gün bir mum söner. Otuz dokuz mum söner, kırkıncı mum, sen ölene kadar içinde yanmaya devam eder. Ah, bu yalan dünyada ölümden yakın köy yok."
Sayfa 65 - Turkuaz KitapKitabı okudu
"Nineme, insanların niye bir öyle, bir böyle olduklarını sordum. "Boğaz, kırk boğumludur. İnsan bir şey söylemek isteğinde, kırk kez yutkunup öyle konuşmalı, bazı insanlar yutkunmadan konuşur, sonra ortada bir topak bok kalır," dedi."
Sayfa 50 - Turkuaz KitapKitabı okudu
"Ah, ne bilirim ben, insanoğlu nedir ki? İnsanoğlu kuş misali, bir gözünü açtın buradasın, bir gözünü yumdun ordasın. İnsanoğlu bir çanak çamur, bizi nereye atarlarsa, orada kalırız."
Sayfa 47 - Turkuaz KitapKitabı okudu
Handan, hamamdan geçtik,
Gün ışığındaki hissemize razıydık;
Saadetinden geçtik,
Ümidine razıydık;
Hiçbirini bulamadık;
Kendimize hüzünler icat ettik;
Avunamadık;
Yoksa biz ...
Biz bu dünyadan değil miydik?
Sayfa 8 - Turkuaz KitapKitabı okudu
Hiç kimse yoksulların dertlerini dinlemek istemiyor. Yoksulluk korkusu. Yoksulluktan korkuyorlar, demek ki onu bir yerden iyi tanıyorlar...
Sayfa 78Kitabı okudu
Burada insanlar cüzdanlarını kutsal gibi tutuyorlar. Para bakire Meryem gibi kendini ağırdan satar. Oysa bizimkiler parayı pantolon cebinde taşırlar... Para ödemen gerektiğinde, elini pantolon cebine daldırırsın, aranırken kendi taşaklarını tutarsın. Bizim memlekette para yırtık pırtıktır, eskicide uzun zaman uyumuş çoraplar gibi kokar, birisi üzerine ya bir aşk şiiri yazmıştır ya da bir telefon numarası.
Sayfa 59Kitabı okudu
Aşk hafif bir kuştur, bir yere kolay konar ama zor kalkar.
Sayfa 31Kitabı okudu
Ölülerle dirilerin sayısını karşılaştırırsak, dünya ölüler dünyası.
Sayfa 14Kitabı okudu
Bir keresinde okulda İngilizce dersinde bir kızın İngilizce bir cümleyi okuması gerekti: “I am sick.” Kız, “I am si,” dedi.
Kadın öğretmen , “I am sick, de,” dedi.
Kız, “I am sak,” dedi.
Öğretmen, “Sick de, yoksa sana not olarak sıfır veririm,” dedi.
Kız sik demedi, öğretmen ona koca bir sıfır verdi ve ona, “Ne utanıyorsun ki, babalarınızda ve erkek kardeşlerinizde kilolarca sik var,” dedi. Bunu anneme anlattım, kendisinin İngilizce öğretmeninden sıfır almayacağını söyledi.
İngilizce öğretmeninden sıfır alan kız bana, babasının, “Öyle İngilizce öğretmeninin sülalesini toptan sikerim,” dediğini söyledi.
Sayfa 141 - İletişim
Ayaklar bir gün baş olur (komünist sloganı)
Sayfa 215Kitabı okudu
